Şehitlerimiz

Abiniz, kuzeniniz, kardeşiniz, eşiniz, arkadaşınız ve küçük bir bebeğin babası...

Gülümseyerek göndermeye çalışırsınız. Ee askere gönderiyorsunuz. O yaşına kadar gözünüzden sakınmışsınız, canı yanmasın diye onu hep korumaya çalışmışsınız ve O artık yalnız. Aslında hepimiz ondan daha yalnızız. Askerlerimiz; canlarımız. Hayatımızı teslim ettiğimiz kahramanlarımız. Ne kadar söz anlatabilir ki bu duyguyu? Yaşamadan, hissetmeden. Sadece gördüklerimle, dinlediklerimle yazabiliyorum bunları şu an.

Sadece bir kere şafak saydım ve sanırım Allah(c.c) kısmet ederse bir kere de kardeşim için sayarım ama saydığım o şafak bile ki o zamanlar kendisini(1) hiç tanımama rağmen, her gece korkuturdu beni. Çok garip bir durum aslında. Hiç tanımadığınız biri ve siz onun hayatı için endişe ediyorsunuz çünkü her hangi biri değil karşınızdaki o bir ASKER. Dualarınız da yerediveriyor ve ne kadar garip ki ölmesin diye dua ediyorsunuz. Aslında ölse de rahatça ağlayamazsınız bile. Neden mi?

"Şehit olanın arkasından ağlanmaz."

Ağlamamak lazım tabi ki. Onlar ölmezler ki! Hepimizden kat kat şanslı değiller mi? İnsan tanıdığı biri bu erdeme ulaştı diye ağlar mı? Sevinirsin aslında ama işte acı. Onu artık görememenin, duyamamanın verdiği acı. Bir de teröre duyulan öfke. Bunun yanı sıra yanında şehit düşmüş silah arkadaşına bakakalan askeri düşünün. Kim artık onun kadar acıyı bilebilir? Zor be ağlamamak. İmkansız hatta.

Ama gelin görün ki; içinde bulunduğumuz bu iğrenç dünyada, kıçı kırık bir kızın sevgilisinin evine misafirliğe(!) gidipte, bir sinir krizi sonucu öldürülmesini aylarca tartışan bu medyamız, şehit ettiğimiz askerlerimize 10 dakikalarını zor ayırırlar! Ulan sırf bu katil yakalansın diye yaptığınız programları, terör için yapabilseydiniz, halkımızın birliğini medyada da gösterebilseydiniz, terör mü kalırdı! Yok kesip, doğramışmış! Bananeee? Ben mi dedim git psikopatın biriyle birlikte ol diye, ben mi dedim adamın evine git diye! Emniyet görevini yapsın tabi ki yakalasınlar, suçlu cezasını çeksin ama ben her yerde bu haberi görmek zorundamıydım bilmem kaç yüz gün!

Şehitlerimizi her gün gösterin de bari birileri görüp, oturup, ben vatanım için ne yapıyorum? diye düşünsün!

Aslında pek bitirmek istemiyorum ama uzatmanında şu an için manası yok. Sözü olan buyursun mesaj atsın.

Son olarak; ben bir erkeğe sadece yaptığı askerlik için bile saygı duyabilirim! Tanımam şart değil.

Hadii'n eyvallahh!..

(1): Lyricalist