Hangimiz yeni başladığımız defterimizin ilk sayfasına yazdığımız yazıdaki bir yanlışı silmek yerine sayfayı yırtmayı seçmedi ki?
İstemezdik izi kalsın yanlışın,
Sayfanın temizliğine yakıştıramazdık.
Lakin;
Hayatımızdaki temiz duygularımızı sunduğumuz kirli insanları ne silebildik ne de yırtıp atabildik. Güçsüzdük çoğumuz.
Ve güçsüzlüğümüzle birlikte kirlendi kalbimiz.
İzi kaldı hep yanlışların.
Hata kendimizdik.
Daha kolay olmalıydı yırtıp atmak.
Korkmamalıydık unutmaktan.
angeLovess ~
03.08.2008
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder